dinsdag, januari 18, 2011

Warming-up 't Gooi tegen Pink Panthers



Posted by Picasa

de hond ziet nog een bal....!

Posted by Picasa

kleinigheidje

Posted by Picasa

Allard en Martijn




Posted by Picasa

Sjoerd



Posted by Picasa

rust-praat



Posted by Picasa

Rob ...


Posted by Picasa

Nigel...



Posted by Picasa

pfff



Posted by Picasa

ff nagenieten


Posted by Picasa

Arjen de Jong is voor de 3e x Bierman - mogelijk voor 2011 een vaste aanstelling?

Posted by Picasa

Ralph Wisse Man of the Match bij 't Gooi



Posted by Picasa

Posted by Picasa

Man of the Match Pink Panthers

Posted by Picasa

Video: was de ref ongekleurd, Rob Houba heeft zo zijn twijfels....

We hebben 3 soorten spelers: glammerboys, harde werkers en grijze muizen.



Posted by Picasa

maandag, januari 17, 2011

Pink Panthers 2 - Gooi 4 (12 - 20)

Op deze mooie januari zondag waar de temperatuur boven het gemiddelde is gestegen, mochten onze mannen van de Z-electie in plaats van twee, helaas maar Ă©Ă©n wedstrijd spelen.

De Pink Panthers moesten worden bezocht door het vierde team van RC 't Gooi. Na een lange winterse periode was het voor velen weer even wennen dat andere delen van het lichaam in actie moesten komen.


Na een gebruikelijke warming-up kon de wedstrijd beginnen met een redelijke basisopstelling.


Het begin van de wedstrijd was echt voor 't Gooi, zonder dat deze overmacht tot een score leidde. Er werd iets te weinig in het patroon gespeeld en teveel kleine foutjes gemaakt. Het was een wedstrijd van scrum naar scrum, iets waar we normaal wel raad mee weten. Hoewel het pack pas later echt overwicht kreeg in de scrum, werden er vele goede situaties gecreëerd waaruit de driekwarten konden aanvallen.


Omdat dat niet altijd zo is, hebben zij geprobeerd alle ballen direct op de wing te krijgen. Dat dit niet in het geoefende patroon is moge duidelijk zijn, maar ondanks dat was het toch redelijk gevaarlijk.


Dat er uit de eerste actie waarin we het voorwaartse fasespel speelden daadwerkelijk een try volgde heeft er helaas niet toe geleid dat dit veel vaker gebeurde. Het is ook vreselijk moeilijk om tijdens de wedstrijd dit soort zaken te wijzigen of om te draaien.


Onze wissel op de halfbacks was voor de tegenstander erg lastig om hun team op aan te passen.


Door hard werken viel nog voor rust onze tweede try. Dat de Pink Panthers het er niet zomaar bij lieten zitten was wel duidelijk; met een paar zeer sterk gelopen aanvallen kwam 't Gooi een beetje in de verdrukking. Door goed teamwerk, hard werken en een paar persoonlijk acties wist het vierde goed stand te houden.


In de rust geprobeerd de puntjes op de i te zetten, maar de echte gooi finesse kwam niet tevoorschijn. Gelukkig bleef de wil aanwezig om hard en voor elkaar te werken. De Panthers wisten twee keer te scoren waarvan Ă©Ă©n keer geconverteerd. Dus stonden we 2 punten achter omdat de (moeilijke) conversies allemaal werden gemist. Na een schitterende (in ieder geval voor het vierde) driekwarten aktie werd er weer gescoord door 't Gooi. Met de voorsprong voor 't Gooi, het harde werken (ook van de Panthers) en de wil om te winnen van beide teams werd ook de situatie op het veld af en toe een beetje verhit. Nadat de ref daar goed tegen op had getreden zakte de temperatuur weer naar normale waarden, op het veld dan. In het lekkere zonnetje wisten we nog een keer te scoren door zeer alert te reageren op een uit de scrum geschoten bal. Al met al een goede wedstrijd van het team, met name de voorwaartsen kunnen deze overwinning op hun conto schrijven.


Ondanks dat dit echt een teameffort was wil ik toch enkele personen nog benoemen: Allard die overal bij was en onverschrokken op de bal dook, Patrick en Sybren die bijna onopgemerkt zeer veel nuttig werk verrichten, Job die weer eens wilde ballen en dat onwijs goed deed, Maron die goed speelde en onterecht met geel even mocht afkoelen, Eric die enorm veel pressie speelde en zeer alert was en eigenlijk even had moeten afkoelen, Arjen die zeer veel leert, tackles en fantastische tries drukt, Imed en Roland die een solide centerpaar zijn, Arthur voor zijn veelzijdigheid, Martijn, Nigel en Paul voor inzet en vechtlust, Jeroen en Hans voor het degelijke scrumwerk en Marc voor het 2e rij werk en zijn line-outs, Sjoerd voor zijn wil en inzet (en geduld) op de wing en Rob voor zijn tackles, dummys en lullepot (?).


Jongens, allemaal bedankt voor een mooie wedstrijd op een mooie januari zondag.


MOTM, Ralph Wisse



maandag, januari 10, 2011

Gooi 3 - USRC 2

Rob Houba verwoordde het al zeer treffend na de wedstrijd, met de wedstrijd van Oud tegen Nieuw nog vers in het achterhoofd waren wij Old Bones er zeer op gebrand om de jongelui te laten zien dat we ook een gehele wedstrijd kunnen volhouden. Met het aantreden van de Studenten uit Utrecht konden we ons geen betere tegenstander wensen. Met een gemiddelde leeftijd van ik denk 22 jaar, zelfs met een eminence grise (met snor) in hun midden, zou dit weer een potje buffelen worden. Daarbij kwam nog dat ons Eerste zo lief was geweest om de dag ervoor ons prachtige veld enigszins los te woelen zodat iedere stap die door ons gezet werd, althans dan spreek ik voor mijzelf, aanvoelden alsof we tot onze knieën in de mud wegzakte. Maar de sfeer zat er goed in en als een groep jonge hinden dartelden wij het veld op. Tot zover had ik nog goed zicht op het geheel.

Nu komt namelijk het lastige gedeelte, want als 2e rijer een verslag te schrijven van wat er op het veld gebeurd is vrij lastig. Ik zal een korte uiteenzetting geven wat er zich binnen mijn blikveld afspeelt. Te beginnen met een scrum. Ik zit met mijn hoofd tussen HH (kan nog wel eens last hebben van zijn darmflora) en een prop (wil ook nog wel eens last hebben van zijn darmen). Vandaag was het ook nog zo dat meeste van de scrums opgebroken moesten worden dus eerste uitputtingsslag. Op het moment dat de bal de scrum verlaten heeft heeft driekwart dit nog niet door dus blijven we lekker nutteloos doorduwen. De eerste, of zelfs meerdere fases missen we dan ook al. Mochten we als forwardsen betrokken zijn bij een actie dan eindigt dit meestal in een ruck waarbij je in het slechtste geval onderop ligt of eindigt met je gezicht in het zand. Tegen de tijd dat je weer op beide benen staat dan heb je wederom een aantal fases gemist. Idem, gelukkig wel in mindere mate, geldt dit ook voor de line out. Daarnaast, en dit geldt mogelijk alleen voor mijzelf, hangt na een minuut of 5 mijn tong op mijn voeten dus voordat ik uit 1 der voorgaande situaties verlost ben is het eerst happen naar adem.

Wel was duidelijk dat wij 1 der Rugby principes voor de volle 100% naleefden en dat was teameffort! Iedereen was zeer gefocussed, zowel forwardsen als driekwarten. Er was letterlijk geen doorkomen aan voor Utrecht, op 1 foutje na waardoor zij 5 puntjes op het scorebord hebben weten te toveren. De conversie werd echter gemist dus het bleef dan ook bij die 5 puntjes. Voor ons echter wel het teken om er nog een schepje bovenop te doen waardoor wij daadwerkelijk een onneembare vesting waren geworden. Het enige was dat wij niet echt aan aanvallen toekwamen, wat echter wel het geluk was voor Utrecht anders was het score verloop heel anders verlopen. Nu konden we nog met opgeheven hoofd de rust ingaan door een benutte penalty kick van Ralph Wisse waardoor de ruststand 3 – 5 was. De tweede helft zou het gaan gebeuren! We hadden nog een troef achter de hand, namelijk onze good old Robbie Pel. Aanvallend werden we hierdoor sterker en na een aantal wervelende fases en een weergaloze run van Arjen werd er door hemzelf een mooie try gedrukt. Helaas zag de ref het echter anders en wilde hij nog even de spanning erin houden dus try werd afgekeurd. Maar er was geen ontkomen meer aan voor Utrecht en de druk werd door ons verder opgevoerd. Door goed forwardse werk kon Pellie toch nog snel een try drukken dus 8 – 5. Conversie werd gemist. Hierna moest onze aller Pieter D het veld verlaten met loshangende vingertjes. Hopelijk is hij er weer snel bij. Bij mij was inmiddels het licht uit dus was het slepen van de ene naar de andere actie. Toch gingen we nog op de laatste krachten door en na een scrum in 22 m van Utrecht roken we kans om er definitief eroverheen te gaan. Helaas verloren we onze eigen scrum echter was het Pel wederom gelukt om Utrecht toch de bal te ontfutselen en zijn tweede try te scoren. 13 – 5 wat meteen de eindstand bleek. De rest van de wedstrijd ben ik nog alleen nog maar opzoek naar het zuurstofmasker geweest dus was blij toen het laatste fluitsignaal klonk.


Al met al kunnen we toch concluderen dat de Old Bones de club weer getrakteerd heeft op een mooie zondagmiddag!

Kus,
Motm. Piet Hein Govers

dinsdag, januari 04, 2011

Foto's oud tegen jong

Heerlijke wedstrijd gezien, waar de jeugd toch even een tandje bij moest zettten om de achterstand in te halen.
Fraaie beelden van Lynn te zien via;
Veel kijk plezier!