Gooi 3 vs Wageningen, ofwel: Versleten veteranen met heldenmoed ?
Daar stonden ze. 20 veteranen nog nakwebbelend over gisteravond, zich voorzichtig opwarmend om geen spiertjes te verrekken en glurend naar de jonge honden aan de overkant. De betekenis van die beelden drong pas na 5 minuten dor, toen Wageningen soepel door de derde rij heen laveerde en de eerste punten op het bord zetten. Ontsteltenis trof het team. Wageningen leek in de eerste helft sneller, conditioneel beter, sterker in de scrum, maar helaas ook slimmer te spelen dan het Gooi. We waren steeds te laat bij de bal, maar doken er dan ook met z’n allen op, ook als de bal alweer onderweg was naar de volgende halte. Slecht opvangen van gaten in de ¾ lijn, knokken voor verloren ballen, en slecht tackelen waren de ingrediënten van een slechte eerste helft. Geen namen hier, want iedereen liet steken vallen en iedere individuele fout zou door het team moeten worden opgevangen- dus even niet. Daarnaast ook best bewondering voor Wageningen, die mooi rugby lieten zien waar het Gooi duidelijk grote moeite mee had.
De tweede helft was echter volkomen anders en verklaart de titel van dit verhaal. Hoewel moe, of juist door de moeheid, begonnen de grijze cellen weer te werken en begonnen we plotseling als een team te werken. Victor en John deden zeer veel opvangwerk rond de scrum, Mike en Thomas tackelden veel beter, en de voorwaardsen begonnen allerlei sluwe beweginkjes in te zetten, links afdraaien, goeie drives, en de ¾ lijn werd zowaar een aantal malen uitgespeeld. Wageningen zag er ineens lang niet zo sterk meer uit. En plotseling lag daar, na een prima 5 yard scrum, een try van Victor. Het kan dus wel !! Hoewel de tweede helft niet vlekkeloos was – een moment van disorganisatie werd de ¾ lijn fataal – wist ook Thomas prachtig door de verdediging van de agrariërs heen stappen en de tweede gooi try van de wedstrijd te scoren. De eer is gered !
Bij de opmerking van de genmodificeerders dat de tweede helft toch echt door het Gooi was gewonnen begonnen de oogjes nog meer te glimmen. Als we de derde helft nou ook pakten, hadden we dan gewonnen ? Onze zoveelste jug werd echter gecompenseerd door een zoemba van Wageningen, die tevens een Nederlandse versie van de wild rover ten gehore brachten. Een nieuwe poging van het NRB om rugby in de achterhoeken van Nederland te introduceren ?
Om 20.45 sloten bij mij de luiken. De jaren beginnen te tellen, maar de lol is er niet minder om…. Tot volgende week bij Gooi 3 !
Abonneren op:
Posts (Atom)