De eerste dag van het nieuwe jaar starten met een partijtje rugby op het veld, dat bevalt me altijd goed. De vele bekenden in en om het veld voorafgaande aan het jaar het beste wensen, dat goede voornemen moeten we er maar zolang mogelijk in houden. Tenslotte ontleent een traditie haar bestaansrecht uit het feit dat deze afgeschaft moet worden…
Wat de wedstrijd betreft, als van ouds. Een gedreven en listig Oud, dat zo nu en dan handig en sluw de jonge beloftes alle hoeken van het veld liet zien. Bijna waren onze beloftes slachtoffer geworden van hun eigen wapens: snelheid en kracht. Opvallend waren namelijk de souplesse en de dynamiek, de uiterst moderne aanvallende speelstijl van Oud. Daar hadden de feuten niet op gerekend. De uitgereikte versierselen voorafgaand aan de wedstrijd hebben toch zo hun doel bereikt. Zo kon ik mij niet aan de indruk ontrekken dat er veel blinde passes werden gegeven aan gene zijde: de pampertjes waren inderdaad niet bedoeld om op het hoofd te zetten.
Zo zag ik ook dat sommigen wat onhandig met het fluitje in de broek zaten. En nee, Huib en Michel als je de wedstrijd niet hebt gewonnen jongens, dan houd je na de wedstrijd gewoon je broekje aan.
Jammer dat er nauwelijks 1e team spelers aanwezig waren. Zij hadden kunnen zien hoe coach Job nog steeds zijn mannetje staat, deze weet te pakken en… zijn trytje weet te scoren. En dan hadden zij kunnen zien dat er met Fred niet valt te spotten. Robje met zijn elastieke benen. De lobjes van Mark. Zij hadden ook kunnen aanschouwen dat Joop nog steeds de bal gewoon recht ingooit en dat Hans dan gewoon 100% zijn balletje hookt. Niks scheef ingooien. Scrums en Line-outs werden volledig gedomineerd door Oud.
Verrassend was daarom wel het resultaat: gelijk. Verrassend was vervolgens ook de receptie: Bijna alleen maar getrouwe bekenden, in letterlijk en figuurlijke zin oude getrouwe Gooiers. En een muzikale performance van de voorzitter: in ¾ maat. Dichtbij zijn vaardigheden gebleven. Immers, eens een ¾, altijd een ¾. Geweldig.
Een minpuntje zou ik tenslotte willen melden: Het D woord is gevallen tijdens de receptie. In de speech van onze voorzitter heb ik dit D woord duidelijk gehoord. Na de wedstrijd heb ik gepeild of ik het wel goed gehoord had. En ja, het is gezegd. Het goede nieuws is echter dat ik ook heb gepeild dat dit D woord maar weer snel vergeten moet worden.
Peter Jacobs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten