URC 2 - Gooi3 51- 17

Striemende regen en windvlagen wekten ons zondagochtend 8 maart 2009. Het Derde team bereidde zich voor op een lange natte wedstrijd tegen URC in het hart van Neerlands nieuwe bruisende centrum…Leidse Rijn. De kleedkamers hadden de ideale grootte voor een volledig sevens team; zeer klein dus. Als je de lege bouwgronden rondom het veld wegdacht, viel het eigenlijk best wel mee. Het was tenslotte wel een rugbyveld met echt gras waar wij op mochten spelen. Ons Derde team werd deze dag behoorlijk compleet afgeleverd; een aantal spelers van ons tweede team zelfs in reserve voor de 2^de helft.

De eerste helft startte met een harde wind over lengteas van het veld. URC had vol de wind in de rug en gebruikte dit handig met vervelende kickjes over onze verdediging. Peter L. wist als full back een aantal aanvallen te stoppen; maar kon het niet alleen. Helaas resulteerde dit in een aantal try’s tegen. Ook in de scrum stonden wij continu onderdruk Eindelijk, in de 39^ste minuut keerde het tij met een mooie rommel-try door Wouter. Wisse maakt een werkelijk onmogelijke conversie.

De tweede helft werd gespeeld in een prachtige warme lente zon. De wind blies stevig in de rug en ons spel verbeterde navenant. De versterking van ons tweede team arriveerde, nadat ze in Naarden RC Castricum er flink van langs hadden gegeven. Toch kregen wij vrijwel gelijk een try tegen. Vervolgens, na een leuke actie vanuit de driekwart lijn scoorde Nigel een try. Wisse maakte intiem kennis met een speler van URC, waarna hij een diepe soul-search startte. Pas onder de douche kwam hij weer wat bij zijn positieven en kende zijn gelukkig eigen naam weer…Thomas Auping viel in en wist even later te trakteren op een try. De Gooi scrum liep beter en we begonnen iets beter te spelen. Micheal Vink maakt zijn rentree na vele jaren afwezigheid. Hij deed dit onder andere met een heerlijke tackle –hard op het lichaam, 30 cm terug en dan stukje vliegen, tot de landing (auw J). Onze URC vriend zal er nog lang over nadenken.

Derde helft werd gevierd in de locale vinexcantine. Zeer fraai voor wie van holle ruimtes, beperkte aankleding, en weinig URC spelers houdt. Gelukkig mochten wij een biertje drinken en vieze liedjes zingen, zodat wij deze wedstrijd weer snel konden vergeten.

Berend