Nigel...

4 gevalletjes lakschade

Allard (captain ai) spreekt de geledingen toe...

weer genoeg gooi supporters

Kinesis

Met 6 man, Nigel, Roland, Martijn B, Marc van E, Berend en ondergetekende een uurtje "kinesis" gedaan bij Squash en Welness. Veel nieuwe spiergroepen ontdekt! Daarna de sauna en een biertje. Boven in de grote zaal waar de mennekes van het 1e en 2e met gewichten aan het gooien.

Volgende week weer rondje vesting, maar er gingen gisteren geluiden op om dit vaker te doen. Martijn, Berend of Roland kan je hiervoor benderen als je wilt weten wat hun plannen zijn.

Eric

Nigel is vandaag (13/06) naar eigen zeggen weer 39 geworden! Gefeliciteerd

Tegen Waterland op het droge - wij blijven in de derde klasse!!

De wedstrijd begon al op donderdagavond tijdens de training. Grote opkomst, geconcentreerd werken en goede oefeningen onder leiding van Mark en Hans H. Maar het belangrijkste: de collectieve gedrevenheid om te winnen. En daarnaast natuurlijk af en toe een demonstratie van de unieke en briljante manier waarop we soms de meest eenvoudige patronen in korte tijd volledig om zeep konden helpen. We blijven het derde, natuurlijk!

Op zondag konden we beschikken over een brede selectie, mede dankzij de zeer welkome aanwezigheid van Roy, Gus, Chuck, Sven en Thomas. Dat een aantal spelers niet in de basis zou starten of misschien helemaal niet aan spelen toe zou komen werd zonder morren geaccepteerd. Zoals Nigel zei: We play to win!!

We begonnen en we begonnen goed. Soeverein aan de bal, spelend met overzicht en direct dominant op de helft van Waterland. Al snel hadden we de eerste try te pakken door een actie van Chuck na een big scrum in hun 22. Lekker, dat voorstaan. Moeten we vaker doen!

We bleven sterk spelen, waar sommige tegenstanders wat minder goed tegen konden. Tenminste, dat gevoel had je zomaar kunnen krijgen bij het zien van sommige acties. Volgens mij zijn er afgelopen zondag meer kaarten voorbij gekomen dan in alle wedstrijden die we hiervoor gespeeld hebben gecombineerd. Wel zonde, maar aan de andere kant ook een voordeel, want wij lieten ons niet gek maken, zij wel en wij bleven daardoor in ons eigen spel en konden al snel een tweede try, van Roy deze keer, noteren. Ik weet zeker dat er één tegenstander is die zich nog wel eens af zal vragen waarom hij uit de dertig Gooi-benen waaruit hij kon kiezen om op te stampen juist die van Roy uitkoos. In elk geval bleek dat de paal echt stevig in de grond staat.

Met 10-0 de rust in (helaas, twee conversies gemist) en na de rust vrolijk verder. Weer sterk aan de bal, voortdurende dreiging en geen moment in gevaar. Al snel een derde try, weer van Chuck, en vlak voor tijd de vierde van Eric L. op royaal en onbaatzuchtig aangeven (en dat moet je echt heel letterlijk nemen) van Sven. De conversie ging deze keer wel goed, dus einduitslag 22-0. Overigens is het niet zo gek dat de conversie niet altijd is gelukt. Wisse liep met die kleine beentjes van hem drie keer zo veel als iemand die in de Efteling wel in de Python mag, dus die bal kwam gewoon niet altijd zo ver als nodig. Maar dat is helemaal niet erg, want de Beul van Bussum bracht met zijn mooie passes en acties meer dan genoeg.

Kort samengevat hadden wij de hele wedstrijd de controle en zijn we geen moment in gevaar geweest. Al denk ik wel dat het een andere wedstrijd was geworden als Waterland in de eerste helft bij een stand van 5-0 met hun penalty voor de palen waren gegaan in plaats van de bal hadden gespeeld, en ze wat zuiverder waren geweest in de eindpassing. Ons baltempo was akelig hoog en zuiver, elke speler deed wat hij moest doen en ik kan me geen moment van zwakte in de wedstrijd herinneren.

De toeschouwers moeten echt hebben genoten van deze mooie pot. Onze eigen teamgenoten, op het veld en langs de lijn, gaven allemaal alles wat ze hadden, en meer. Echt respect en trots op de Mannen die zonder morren accepteerden dat ze een halve (Eric L. en Rob) of helemaal geen wedstrijd zouden spelen (Marc, Robbert). Klasse, kerels!

Voorwaartsen Dorre, Nigel, Dench, Patrick, Jansen (mijn man of the match), Wouter, Roy en Sven hebben gevochten, geen centimeter gegeven, geen seconde verzaakt, waren overal, hebben de meeste en in elk geval de belangrijke scrums gepakt en zich geen seconde gek laten maken door de tegenstanders. Het was een eer om er met jullie te mogen staan! De drie kwarters natuurlijk allemaal mooi, briljant en met hoofdhaar, maar met name snel, gevaarlijk en doeltreffend. Berend was weer balvast en eager als altijd, Wisse verzorgde met z'n onnavolgbare en vaak ook onvoorspelbare acties voor verwarring bij de tegenstanders (en soms ook bij wat Gooiers) en Gus was met z'n rushes, kicks en geweldige tackles een cruciale schakel. Verder hield Chuck in de eerste helft de verdediging perfect dicht hield, maakte twee try's, zorgde voor instant paniek bij de tegenstander en ging er in de tweede helft een paar keer zo hard vandoor dat we even bang waren dat we hem in de vesting moesten komen ophalen. Houba viel foutloos in (ik heb het nu over het invallen op zich). Zonder dollen (want dat doet hij zelf wel), Rob hield de verdediging foutloos dicht en liet bovendien zien dat je soms moet stoppen met twijfelen tussen kicken of lopen, het liefst vlak voordat je het daadwerkelijk tegelijkertijd wilt gaan doen. Bambi was weer ouderwets sterk aan de bal, Thomas zorgde voor gevaar en snelheid, Peter "Il Commandante" Lakeman nam zoals het een goed captain betaamt het voortouw (en liet zich als een goed vijftigjarige betaamt ook op tijd wisselen) en Eric L. stond er alsof hij nooit een helft was weggeweest (en kreeg terecht een publiekstry). Mark van E. en Robbie Pel moesten er veel te vroeg af met blessures, maar hadden in hun speeltijd wel meteen laten zien dat ze er waren.

Het was een wedstrijd waarop je echt trots kunt zijn. Als speler, als teamgenoot en als Gooier. En het was een wedstrijd waarvan je echt kunt nagenieten. En dat moeten we allemaal doen ook!

Tenslotte hebben we ons gedurende de hele wedstrijd geen seconde bezig gehouden met de oude traditionele "een derde team is pas een derde team als er goed gescholden wordt" hobby. En nu houden we daar verder over op en gaan we volgend seizoen door op de weg en in de sfeer die we tegen Enschede en Waterland hebben ingezet!

Als laatste ere wie ere toekomt: Roy, Gus, Chuck, Sven en Thomas, jullie waren cruciaal in de wedstrijd en voor de overwinning met jullie inzet en drie en een halve try uit vier. Onze grote dank daarvoor!

Mannen van het derde, met grote dank en trots dat jullie mij Man of the Match hebben gemaakt kijk ik terug op Waterland thuis en verheug ik me erop om met jullie een hoop pret te gaan maken, op ons Toernooi en zeker ook volgend seizoen, gewoon waar we thuis horen: De derde klasse.

We hebben het gered!!!!!!!

Groeten,

Bierhuizen

I played to win!

Patrick, Ralp en Nigel over "hair on her dickydido?"

Focus op de wedstrijd tegen AAC

Roland en Nigel (not happy)

URC 2 - Gooi3 51- 17

Striemende regen en windvlagen wekten ons zondagochtend 8 maart 2009. Het Derde team bereidde zich voor op een lange natte wedstrijd tegen URC in het hart van Neerlands nieuwe bruisende centrum…Leidse Rijn. De kleedkamers hadden de ideale grootte voor een volledig sevens team; zeer klein dus. Als je de lege bouwgronden rondom het veld wegdacht, viel het eigenlijk best wel mee. Het was tenslotte wel een rugbyveld met echt gras waar wij op mochten spelen. Ons Derde team werd deze dag behoorlijk compleet afgeleverd; een aantal spelers van ons tweede team zelfs in reserve voor de 2^de helft.

De eerste helft startte met een harde wind over lengteas van het veld. URC had vol de wind in de rug en gebruikte dit handig met vervelende kickjes over onze verdediging. Peter L. wist als full back een aantal aanvallen te stoppen; maar kon het niet alleen. Helaas resulteerde dit in een aantal try’s tegen. Ook in de scrum stonden wij continu onderdruk Eindelijk, in de 39^ste minuut keerde het tij met een mooie rommel-try door Wouter. Wisse maakt een werkelijk onmogelijke conversie.

De tweede helft werd gespeeld in een prachtige warme lente zon. De wind blies stevig in de rug en ons spel verbeterde navenant. De versterking van ons tweede team arriveerde, nadat ze in Naarden RC Castricum er flink van langs hadden gegeven. Toch kregen wij vrijwel gelijk een try tegen. Vervolgens, na een leuke actie vanuit de driekwart lijn scoorde Nigel een try. Wisse maakte intiem kennis met een speler van URC, waarna hij een diepe soul-search startte. Pas onder de douche kwam hij weer wat bij zijn positieven en kende zijn gelukkig eigen naam weer…Thomas Auping viel in en wist even later te trakteren op een try. De Gooi scrum liep beter en we begonnen iets beter te spelen. Micheal Vink maakt zijn rentree na vele jaren afwezigheid. Hij deed dit onder andere met een heerlijke tackle –hard op het lichaam, 30 cm terug en dan stukje vliegen, tot de landing (auw J). Onze URC vriend zal er nog lang over nadenken.

Derde helft werd gevierd in de locale vinexcantine. Zeer fraai voor wie van holle ruimtes, beperkte aankleding, en weinig URC spelers houdt. Gelukkig mochten wij een biertje drinken en vieze liedjes zingen, zodat wij deze wedstrijd weer snel konden vergeten.

Berend

Nigel Laidlaw, man of the match bij 't Gooi

Wedstrijdverslag Gooi 3 - Hilversum 2 van 22 februari 2009

Wedstrijdverslag Gooi 3 – Hilversum 2: 0 (oei) – 67

Meeste mensen schijnen rond deze tijd van het jaar carnaval te vieren, maar niet het 3^e team, wij hadden een lokale derby te spelen.

Hilversum heeft momenteel wat te weinig spelers om een 3e team op de been te houden en kennelijk is het 2^e team om een of andere reden in de derde klasse beland. Groot verschil als het 1e team – net als ons vlaggenschip – om de toppositie van de Nederlandse competitie speelt.

Om de reserves wat speeltijd te gunnen krijg je dan een wat rare situatie dat hongerige 25 jarigen tegen jawel zeer ervaren, maar wat breekbaardere, oudere jongeren spelen van rond de 50 of zo.

Maar goed, een rugbyer kan wel tegen een stootje en als je er niet tegen kunt dan moet je maar niet in het veld gaan staan. Na het maken van dit punt – denken voor het raken en kraken – zijn we enthousiast begonnen.

Eerste 10 min gingen heel voortvarend, werden zowaar de nodige scrums gewonnen en we speelden echt goed op balbezit. Konden ook wel de nodige meters pakken maar hadden wat moeite om tot in de 22 mtr van de tegenstander door te dringen. Door hard te werken konden we ook wat fouten opdringen bij Hilversum. Na 15 min werd de score toch opengebroken door Hilversum, creëren van extra man in de ¾ en via klassieke loop gaf ruimte aan hun wing die wel akelig snel was. Dat heeft hij de rest van de middag nog een keer of wat gedaan.

Bake II had wat last van een bij Nieuwe Gein opgelopen kwetsuur aan een zwevende rib en Nigel Laidlaw, net terug van de skipistes verving hem op de gebruikelijke duikbootmanier.

We tackelden voor wat we waard waren en hadden af en toe een leuke aanval opgezet, maar helaas geen punten. Moet zeggen dat ik beretrots ben op dit team hoe wij karaktervol Hilversum 2 tegenstand hebben geboden, zonder al te grote averij op te lopen. Tevens is het hier op zijn plaats te melden dat deze wedstrijd een van de meest sportieve potjes was die ik ooit tegen Hilversum heb gespeeld, meen ik echt. Stevig gebald van de 1^e tot de laatste minuut, maar that’s it.

Nigel was overal, Berend de J., ontwikkeld zich uitstekend (speelt pas 1 jaar !) en zonder nou iemand te kort te willen doen, er was niemand die er de kantjes van afliep.

Citaat van deskundige toeschouwers “je kunt zien dat jullie (we) goed Rugby spelen en is leuk om te zien heb echt genoten vandaag” . Hilversum is echter een maatje te groot, te snel en hoort echt in een hogere klasse thuis.

3^e helft was een uitstekende afronding van de middag, na streakshow van de Hilversumse MotM (Fleming ?!), tijd om de Gooise MotM in de spotlight te zetten en dacht dat dit Nigel zou moeten zijn.

Team dacht mij te verrassen en de hebben ze ook gedaan, mannen bedankt voor deze eer, wat hebben wij toch een geweldig team. Hilversum ging naar huis met de nodige Naardense vestingbitter te hebben (moeten) gebruiken en wat liedjes te hebben uitgewisseld.

Gooi 3: Wij horen in deze 3^e klasse thuis en we moeten nog wat punten pakken, dat zal best wel lukken, dit team is nog steeds groeiende en we komen er toch nog steeds beter in.

Woensdagavond spelen tegen Castricum 3, inhaalwedstrijd. Aanwezig om 19.15, kick-off om 20.30 uur.

Als je niet kunt spelen probeer er toch te zijn om je maatjes te steunen.

Uiteraard is iedereen welkom.

Peter Lakeman, at your service en MotM

Derde helft gewonnen door 't Gooi

ARC-Thuis 25 Jan.

Na de onbevredigend gang van zaken omtrent de uit wedstrijd tegen ARC was er afgelopen zondag de kans om eea. sportief recht te zetten.

Na een lekkere training op do. stond er zondag dan ook een voltallig en vooral gedreven team klaar. Reeds om 10uur aanwezig op de club, maar allen klaar om te gaan (de locale horeca zal een slechte zat. avond hebben gehad??).

Nog voor de kick-off bleek dat we deze wedstrijd serieus in wilde gaan, en niet minder dan 5 mensen hebben zich dan ook gebogen over wat we moesten kiezen in het geval we de tos zouden winnen, wind en zon mee, of wind en zon tegen. Na dit beraad op hoog niveau, en het inderdaad winnen vd tos begonnen we om stipt 11uur onder leiding van Arthur v VtV met een koud windje in het gezicht, en een laag staande zon in de ogen. De eerste minuten rustig begonnen, vooral geen fouten maken, en afwachten wat de tegenstander zou gaan doen mbt kicken. Na enkele minuten bleek dat de fwds de boel redelijk onder controle hadden op het middenveld, en was het tijd voor meer actie. De lijn werd opgezocht, en de eerste meters naar voren werden gemaakt. De support vd fwds was goed en er bleek ruimte te liggen. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste try gedrukt kon worden vanaf de wing, met in het spoor twee ARC-ers geblesseerd achterlatend. Een ongelukkige clash of heads vd boys in een tackle, en met een vervelende hoofdwond naar het ziekenhuis.

Dit was duidelijk het begin van een mooie wedstrijd voor ons, en het vertrouwen groeide. Het gehele team bleef goed samenwerken en voorwaarts spelen. Hierdoor hebben we de try lijn nog een aantal maal weten te vinden. Met een paar goede conversies van Wisse, stonden we er bij rust dan ook comfortabel voor. De tweede helft hebben we onze verdediging goed dicht weten te houden, maar met de voorsprong reeds op het bord was de focus duidelijk wat minder, en werden hier en daar wat foutjes gemaakt. We hebben nog wel weten te scoren, maar ARC heeft ook bij vlagen laten zien een waardig tegenstander te zijn, en ook terecht een tweede tegen try weten te scoren. Onze tactiek om in de laatste 5 minuten nog even alles te geven en te laten zien waar het Gooi 3 echt toe in staat, is werd ruw verstoord door (de goed fluitende Arthur v VtV (dank daarvoor)) , hij besloot namelijk 5 min. Te vroeg af te fluiten na wat kleine schermutselingen id scrum, en veel vermoeide ARC-ers op het veld. We zullen dus nog even moeten wachten met het tonen van ons gallery play…..Voordeel hiervan was wel dat Buys niet hoefde te douchen. In die 1:30 min in het veld kan ie nooit echt vies geworden zijn (alhoewel íe nog wel een keer naar de bal gekeken schijnt te hebben.)

Al met al een comfortabele overwinning, waarin met veel plezier en als team gespeeld is Het feit dat een winger als motm gekozen is, is hier het beste bewijs van. Ik denk dat dit voor iedereen geen oede start is van een serie belangrijke wedstrijden, tegen; waterland, nieuwegein en cas. De focus, teamspirit en aanvalsdrift die we (zeker in de 1^e helft) getoond hebben zullen we nodig hebben de komende weken.

So far het wedstrijd verslag verder nog het volgende:

OPSPORING VERZOCHT:

In de Zondagmorgen van 25 Januari is op een veld ad Amersfoortsestraatweg te Naarden een trainingsbroek verdwenen. De broek is als laatste gezien door dhr Houba, maar deze beweert ten stelligste niets met de verdwijning te maken te hebben. De politie Gooi en Vechstreek wil daarom ook graag spreken met eventuele getuige van deze vermissing. Het schijnt dat er +- 30 mannen in de buurt geweest zijn, allen met een groot en stevig postuur. Volgens de politie hadden deze 30 mannen twee soorten shirts aan en schijnt een aantal erg vies geweest te zijn, het viel ook op dat enkele van deze mannen gel in het haar had, en anderen niet. Mocht u zich in dit signalement herkennen, meld u dan alstublieft bij de politie, als belangrijke getuige kan u informatie hebben die leidt tot het oplossen van deze vermissing.

Tot slot:

-Ik wist niet dat er in Amstelveen ook dames zijn met veel haar op de dicky dido….

-Hans blijft liever lopen als ie geblesseerd is

-Pasta als ontbijt helpt echt

-Rob Ackers heeft een rood vh swaffelen

-Er een gat in de markt is voor het verkopen van alleen linker handschoenen (handig voor de bierhand id kou…)

-Nigel begrijpt als enige mijn totaal niet logische loop lijn.

-Peter L. volgend jaar spits bij Feyenoord is

-Beishuizen ook by Feyenoord solliciteert, als buschauffeur....

-Maron weet de weg ook nog. Na een aantal wedstrijden op een leeg softbal veld te hebben gestaan kwam ie erachter dat het een zomersport is...

Gents tot Do. en laten we dit vasthouden!

Gr.

Guido

Zaterdag 18 jan 2009 - RC Spakenburg uit

Donderdag avond lekker getraind met een man of 18. De vraag toen was of het nog door zou gaan. Spakenburg had schijnbaar mooie plannen voor de derde helft dus zouden ze er alles aan doen. En, zo als je leest, we hebben gespeeld.

t’ Gooi trok als eerste de kleedkamers in en deze was al gauw overvol / gezellig knus (’t is hoe je het maar bekijkt) en waren dus ook lekker aan de warming up bezig alvorens er iemand van Spakenburg op het veld te zien was. Dit beloofde veel want normaliter is dat andersom. De heren hadden zeker goede voornemens???

Pieter D, Hans H, en Jeroen B bezete de 1^ste rij, Bake II en Sander in de 2^de rij, Nigel L, Marc H, en Wouter de G vulde de 3^de rij. Scrum + fly half waren Ralf Wisse + Roland B, 1^ste + 2^de centers Peter L + Guido aangevuld met Berend en Thijs B op de wings. Als laatste man de altijd betrouwbare Rob H. Het zag er allemaal goed uit en ondanks een bruske windje was het weer er prima voor. Onder leiding van de Schot Duncan begon de wedstrijd. Wisse met een redelijke drop kick, tegen de wind in, naar de voorwaartsen van Spakenburg. Zij vangen goed en zette en stevige ruck op. De bal ging snel naar hun fly half en met een kick verdween deze in de wolken. Toen deze weer tevoorschijn kwam (zoals ze dat zo mooi in het engels zeggen “with snow on it”) liep onze ijverige laatste man even een stapje te ver (of was het de wind die het net over zijn glimmende hoofd blies?). De jonge honden van Spakenburg waren er als de kippen bij en met een typische voordelige stuit (voor hunnie) en een voetbalkickje was het, voor dat er 1 minute op de klok stond, al 5 – 0. Nou, heppy new yeer!!!

Tacktiek van Spakenburg was duidelijk. Fullback onder druk zetten met hoge kicks wind mee en de jonge ¾ers er achteraan laten lopen. Hier hadden wij geen antwoord op. Hun “man-of-the-match” spelverdeler deed precies wat nodig was. We hebben hem nauwlijks kunnen aanraken. Al gauw stonden we 3 of 4 tries achter (twijfelachtige snelle line out, nog zo’n stuiter bal, gemissde tackle) en die #10 trapte de conversies er ook behoorlijk doorheen!!! Dit zat ons allemaal echt niet lekker en wij bleven maar proberen. Tegen het eind van de eerste helft kwam er wat verlossing. De #10 viel terug naar de full back positie waardoor wij hun lijn meer onder druk konden zetten. We sloten de helft met karakter af. Een lijn out op 10 meter. Hans H gooit perfect een bal lang naar Paul Dorrestijn (was ingevallen voor Sander) die terug gooide naar Wisse. Als een glibberige aal snijt hij door het gat in de lijn out en kan makkelijk onder de palen drukken. Nice move boys!

Berend maakte plaats voor Martijn H die viel in op de 2^de center, Guido schoof door naar de wing. Met opgeheven hoofd starte wij de 2^de helft, wind mee, tacktiek = blijf met de voorwaartsen spelen. Dit lukte sporadisch erg goed (rolling mauls) en we konden Spakenburg flink onder druk zetten. De 4x4 liep niet helemaal naar wens maar het begint te komen. De helft liep vrij gelijk op met balbezit heen en weer. Geen score voor een hele tijd tot dat er weer een line out op hun 10m was. Zelfde call als aan het eind van de 1^ste helft alleen dit keer ging het niet goed. Bal over het hoofd van Dorre en een Spakenburg “David Beckham” trapt hem terug naar onze helft. Niet getreurd, Heijning vangt op en ik zie hem met stoom uit z’n oren (zowaar zag ik een klein vlammetje achter hem, naverbrander???) mijn richting op komen (ha, hoef ik niet terug te lopen, hij komt hier vanzelf wel). Ik kon net mijn tenen uit de weg trekken toen hij mij voorbij zoefde waar hij dan tegen een muur van Spaken op liep. Hij zag me aankomen en popte de bal op. Ik zie de try line voor me en start een Heijning achtige loop maar kom net te kort. Ik zweef over de lijn maar heb niet de kracht (of is het gewicht) om de grond op te zoeken. Plots voel ik de hete adem van Nigel in m’n nek en met een oerkreet bundelen we over de lijn. Zo! 2^de helft toch met 0 - 7 gewonnen!!!

Helaas niet genoeg kunnen doen om de achterstand weg te werken (38 – 14) maar we hebben wel onze betere kant laten zien in de 2^de helft. Al om al een zeer prettige wedstrijd om te hebben meegespeeld. Complimenten voor iedereen (t’ Gooi, Spakenburg en de scheids). En wat was de paling lekker, hé? Spakenburg, bedankt!

Let’s keep up the good work folks!

Your man-of-the-match

Roland

Well shaven Nigel...

3e team naar Fialar rugbytoernooi bij RC Wageningen

3e team naar Fialar rugbytoernooi bij RC Wageningen

Warm was het; ronduit heet.

31 augustus 2008, tijdens het rugbytournooi Fialar in Wageningen. De velden (2!) lagen op de meest idyllische plek van Nederland, net in de bosrand en aan de rand van de Gelderse Valei. De kleedkamers (6?) waren ruim en brandschoon; als Gooiers was het een beetje wennen aan al die luxe. Gelukkig wende het al gauw.

De eerste wedstrijd startte op het heetst van de dag om 12:00 uur tegen de ‘Wild Rovers’. Deze wedstrijd bleek een echte walk-over. Wat wellicht niet echt opmerkelijk was gezien het wervingsbeleid van de rovers; iedereen kleiner dan 1 meter 65 en boven de 100 kilo krijgt onmiddellijk een Rover spelerskaart; eindstand 05-14. Vervolgens was het tijd voor de Groningse jeugd (GSRC) om veel bij te leren; de gemiddelde leeftijd van dit team bleek precies de helft van die van ons. Gelukkig bleken de heren uit het noorden het spelletje snel op te pikken en wonnen uiteindelijke met 07-10. De wedstrijd Obelix versus ’t Gooi 3 was eigenlijk verder niet noemenswaardig, anders dan de eindstand (26-07) voor Obelix, tevens de uiteindelijke winnaar van het Fialar tournooi.

Behoorlijk minpunt was de blessure van Martijn Bremmer; na flink duw en trekwerk bleek hij fiks last te hebben van zijn enkel. In het ziekenhuis in Ede bleek hij zijn enkel te hebben gebroken. Nog dezelfde avond mocht hij onder het mes. Beterschap Martijn.

Noemswaardige acties tijdens het tournooi waren een Try door Jan Willem, na subliem samenspel van bijna het hele derde. Ook Eric L. droeg een aardig steentje bij door per wedstrijd minimaal een Try te scoren. Gênant was het moment waarop de voormalig duikbootkapitein Nigel L. blij als een kind naar de Trylijn dook… Triomfantelijk een Try drukte (dacht hij) op wat pas na enige seconden de lijn van het strafschopgebied te zijn van het omgebouwde voetbalveld waar wij op speelden.

Uiteindelijk bleken wij als derde geëindigd te zijn in onze pool! Ook al voelde het anders: een prima begin van een prachtig seizoen.

Groet,

Berend