donderdag, april 30, 2009

Tegen Waterland op het droge - wij blijven in de derde klasse!!

De wedstrijd begon al op donderdagavond tijdens de training. Grote opkomst, geconcentreerd werken en goede oefeningen onder leiding van Mark en Hans H. Maar het belangrijkste: de collectieve gedrevenheid om te winnen. En daarnaast natuurlijk af en toe een demonstratie van de unieke en briljante manier waarop we soms de meest eenvoudige patronen in korte tijd volledig om zeep konden helpen. We blijven het derde, natuurlijk!

Op zondag konden we beschikken over een brede selectie, mede dankzij de zeer welkome aanwezigheid van Roy, Gus, Chuck, Sven en Thomas. Dat een aantal spelers niet in de basis zou starten of misschien helemaal niet aan spelen toe zou komen werd zonder morren geaccepteerd. Zoals Nigel zei: We play to win!!


We begonnen en we begonnen goed. Soeverein aan de bal, spelend met overzicht en direct dominant op de helft van Waterland. Al snel hadden we de eerste try te pakken door een actie van Chuck na een big scrum in hun 22. Lekker, dat voorstaan. Moeten we vaker doen!


We bleven sterk spelen, waar sommige tegenstanders wat minder goed tegen konden. Tenminste, dat gevoel had je zomaar kunnen krijgen bij het zien van sommige acties. Volgens mij zijn er afgelopen zondag meer kaarten voorbij gekomen dan in alle wedstrijden die we hiervoor gespeeld hebben gecombineerd. Wel zonde, maar aan de andere kant ook een voordeel, want wij lieten ons niet gek maken, zij wel en wij bleven daardoor in ons eigen spel en konden al snel een tweede try, van Roy deze keer, noteren. Ik weet zeker dat er één tegenstander is die zich nog wel eens af zal vragen waarom hij uit de dertig Gooi-benen waaruit hij kon kiezen om op te stampen juist die van Roy uitkoos. In elk geval bleek dat de paal echt stevig in de grond staat.


Met 10-0 de rust in (helaas, twee conversies gemist) en na de rust vrolijk verder. Weer sterk aan de bal, voortdurende dreiging en geen moment in gevaar. Al snel een derde try, weer van Chuck, en vlak voor tijd de vierde van Eric L. op royaal en onbaatzuchtig aangeven (en dat moet je echt heel letterlijk nemen) van Sven. De conversie ging deze keer wel goed, dus einduitslag 22-0. Overigens is het niet zo gek dat de conversie niet altijd is gelukt. Wisse liep met die kleine beentjes van hem drie keer zo veel als iemand die in de Efteling wel in de Python mag, dus die bal kwam gewoon niet altijd zo ver als nodig. Maar dat is helemaal niet erg, want de Beul van Bussum bracht met zijn mooie passes en acties meer dan genoeg.


Kort samengevat hadden wij de hele wedstrijd de controle en zijn we geen moment in gevaar geweest. Al denk ik wel dat het een andere wedstrijd was geworden als Waterland in de eerste helft bij een stand van 5-0 met hun penalty voor de palen waren gegaan in plaats van de bal hadden gespeeld, en ze wat zuiverder waren geweest in de eindpassing. Ons baltempo was akelig hoog en zuiver, elke speler deed wat hij moest doen en ik kan me geen moment van zwakte in de wedstrijd herinneren.


De toeschouwers moeten echt hebben genoten van deze mooie pot. Onze eigen teamgenoten, op het veld en langs de lijn, gaven allemaal alles wat ze hadden, en meer. Echt respect en trots op de Mannen die zonder morren accepteerden dat ze een halve (Eric L. en Rob) of helemaal geen wedstrijd zouden spelen (Marc, Robbert). Klasse, kerels!


Voorwaartsen Dorre, Nigel, Dench, Patrick, Jansen (mijn man of the match), Wouter, Roy en Sven hebben gevochten, geen centimeter gegeven, geen seconde verzaakt, waren overal, hebben de meeste en in elk geval de belangrijke scrums gepakt en zich geen seconde gek laten maken door de tegenstanders. Het was een eer om er met jullie te mogen staan! De drie kwarters natuurlijk allemaal mooi, briljant en met hoofdhaar, maar met name snel, gevaarlijk en doeltreffend. Berend was weer balvast en eager als altijd, Wisse verzorgde met z'n onnavolgbare en vaak ook onvoorspelbare acties voor verwarring bij de tegenstanders (en soms ook bij wat Gooiers) en Gus was met z'n rushes, kicks en geweldige tackles een cruciale schakel. Verder hield Chuck in de eerste helft de verdediging perfect dicht hield, maakte twee try's, zorgde voor instant paniek bij de tegenstander en ging er in de tweede helft een paar keer zo hard vandoor dat we even bang waren dat we hem in de vesting moesten komen ophalen. Houba viel foutloos in (ik heb het nu over het invallen op zich). Zonder dollen (want dat doet hij zelf wel), Rob hield de verdediging foutloos dicht en liet bovendien zien dat je soms moet stoppen met twijfelen tussen kicken of lopen, het liefst vlak voordat je het daadwerkelijk tegelijkertijd wilt gaan doen. Bambi was weer ouderwets sterk aan de bal, Thomas zorgde voor gevaar en snelheid, Peter "Il Commandante" Lakeman nam zoals het een goed captain betaamt het voortouw (en liet zich als een goed vijftigjarige betaamt ook op tijd wisselen) en Eric L. stond er alsof hij nooit een helft was weggeweest (en kreeg terecht een publiekstry). Mark van E. en Robbie Pel moesten er veel te vroeg af met blessures, maar hadden in hun speeltijd wel meteen laten zien dat ze er waren.


Het was een wedstrijd waarop je echt trots kunt zijn. Als speler, als teamgenoot en als Gooier. En het was een wedstrijd waarvan je echt kunt nagenieten. En dat moeten we allemaal doen ook!


Tenslotte hebben we ons gedurende de hele wedstrijd geen seconde bezig gehouden met de oude traditionele "een derde team is pas een derde team als er goed gescholden wordt" hobby. En nu houden we daar verder over op en gaan we volgend seizoen door op de weg en in de sfeer die we tegen Enschede en Waterland hebben ingezet!


Als laatste ere wie ere toekomt: Roy, Gus, Chuck, Sven en Thomas, jullie waren cruciaal in de wedstrijd en voor de overwinning met jullie inzet en drie en een halve try uit vier. Onze grote dank daarvoor!


Mannen van het derde, met grote dank en trots dat jullie mij Man of the Match hebben gemaakt kijk ik terug op Waterland thuis en verheug ik me erop om met jullie een hoop pret te gaan maken, op ons Toernooi en zeker ook volgend seizoen, gewoon waar we thuis horen: De derde klasse.


We hebben het gered!!!!!!!



Groeten,


Bierhuizen

Geen opmerkingen: