Zaterdagochtend 7:00u. De wekker gaat voor een mooi weekendje sport. Marij, de jongste van 9, speelt vandaag haar potje hockey om 9:00u thuis tegen Pelikaan. Pa is coach. Marianne gaat met Nienke, de oudste van bijna 11, mee. Het was een spannend potje. De meiden van Breda hebben ook vandaag weer gewonnen en staan fier bovenaan in hun competitie. Pa heeft helemaal geen verstand van hockey, maar ook hier zie je dat je met een beetje enthousiasme een heel eind kunt komen. Na de wedstrijd nog even wat brallen in het clubhuis dat hockeyers weliswaar best aardig kunnen feesten, maar verder gewoon watjes zijn. Na op haar 5e al geconfronteerd te zijn met dronken, naakte Engelse rugbyers op trip, beaamt Marij dit gelukkig ook elke week.
Nog een lekkere rustige zaterdag. Beetje hangen en voorbereiden op morgen: Potje rugby met de oude meesters van ’t Gooi. Verrek, mijn telefoon begint te piepen. Het is vandaag zaterdag de 10e. We spelen dit weekend tegen Spakenburg. “Marianne, waar liggen mijn rugbykousen? En mijn broekje? Ik ben er vandoor, we spelen tegen Spakenburg. Dat is altijd op zaterdag. Ben laat thuis. Hebben daar altijd goed visje na de wedstrijd. Tot vanavond.” Vanwege de ervaring met de nieuwe tight fit shirts toch ook mijn eigen shirt maar weer meegenomen. Schande, overigens, dat de club de oude meesters opzadelt met een oud setje van jonge honden. Daar passen die ervaren lijven van ons natuurlijk nooit in. Alleen voor de shirts al zouden we eens bij Hilversum moeten gaan kijken…
Lekker potje gespeeld. Mijn eerste wedstrijd tegen Spakenburg was als jonge hond zo’n 25 jaar geleden tegen die stoere vissers uit Spakenburg. De rollen waren nu omgedraaid. Wij waren nu de stoere mannen en zij hadden een overwegend jong team staan. Alhoewel we zelf het een en ander hebben laten liggen, heeft Spakenburg verdiend gewonnen. Tegen hun snelheid waren we niet opgewassen. Wel zouden we met wat meer rust in de voorwaartsen moeten spelen. In eerdere potten hebben we gezien dat een clean gewonnen bal uit ruck of maul vaak een try voor ons oplevert. Vandaag geen bal clean gewonnen. We moeten leren op een goede manier met ons (gebrek aan) snelheid om te gaan. De gretigheid uitte zich in rommeligheid. Volgende week tegen Nieuwegein nieuwe kansen.
Na de wedstrijd heerlijk biertje gedronken en visje gegeten. Dat was 25 jaar geleden al zo en nog steeds erg goed daar in Spakenburg. Zal ook altijd wel zo blijven. Rob Pel man of the match.
Zondagochtend. Geen wekker, lekker wakker worden. Verrek, geen rugby vandaag. Hhmm, extra dagje om die stramme spiertjes beetje bij te laten komen. Kan ik vandaag met de meiden ook naar hun zwemwedstrijd gaan kijken.
Het was weer een lekker weekendje.
Walter van der Mast
Geen opmerkingen:
Een reactie posten