Vroeger ..... (en zo zou ieder verslag van de oude meesters moeten beginnen) heb ik nog wel eens mijn tijd verspild aan het edele toep-spel. Als je dan te vroeg was "weggelopen" dan sprak je van een HKW-tje. HKW stond dan voor Had Kunnen Winnen. En kijkt U nu nog maar eens naar de uitslag in de kop van dit verslag.Ja, U leest het goed. Wat een waardeloze uitslag. Zo dichtbij en zo ver weg. En .... een echt HKW-tje.
Als wij met hetzelfde vuur en met dezelfde onverzettelijkheid hadden gespeeld als tegen het driede van Cas, dan hadden wij met de punten gaan lopen.
Een straffe wind blies schuin over het veld en in de eerste helft in ons voordeel. Het hielp met kicken, maar de passes wilden nog wel eens gaan fladderen. Veel line-outs, waarvan wij ook enkele "tegen het hoofd" konden winnen, ondanks het gerommel met 3-mans en 5-mans line -outs van Eemland. Soms konden we goed terreinwinst boeken en verloren dan alsnog de bal. Eemland was zeker sterk in het losse spel en gaven ons niet veel ruimte, waardoor wij nog wel eens onrustig willen gaan spelen. 't Gooi vooral weer hardwerkend als team en Eemland met hier en daar een gevaarlijke uitblinker.
Wij openden de score met een try van Guido, die goed druk zette op een rommelbal in de verdediging van Eemland. Hij kreeg zijn voet er net tegenaan en schopte de bal in het goalgebied om er zelf op te vallen. klinkt eenvoudig, maar een mooi staaltje pressie en snel reageren op het kleinste foutje. 5-0 voor en dat was gezien de rugwind een beetje weinig. Toen Eemland ook hun welverdiende try scoorde was het precies 5-5 bij de rust. Voor ons derde is dit meestal geen goed teken. Liever beginnen wij de tweede helft met een flinke voorsprong om de wedstrijd nipt te kunnen winnen. Conditie is nu eenmaal niet meer ons sterke punt.
Met een paar sterke wissels wisten wij dit keer ons niveau te behouden. Het spelbeeld wijzigde iets. Eemland natuurlijk meer op de kick en wij nog meer op de voorwaartsen. Hard gewerkt, veel meters gemaakt, maar toch niet goed genoeg om de weerstand van Eemland te breken. Scrummen nogal wisselvallig. Driekwarten goed verdedigd en soms nog een aardige break.
Uiteindelijk wist Eemland, ver in de tweede helft, via een penalty-kick te scoren: 5 - 8 en weinig later nog een vergelijkbaar rommelballetje in onze verdediging, waar nu dan Eemland wist te profiteren: 5 - 13.
't Gooi zette alsnog weer een tandje bij en wist de enige echte uitgespeelde try te drukken na een snel genomen penalty, die goed werd opgezet door Roland Buisman en daarna Rob Pel, Dorre en tot slot Marco Pel, die onstuitbaar over de try-lijn denderde. Met een haarscherpe conversie kwamen wij op 12 -13.
Wij maakten ons al op om de kick van Eemland op te vangen en om vervolgens de genadeklap uit te delen.
Helaas ...... het eindsignaal klonk nog voor de kick werd genomen. Wij keken naar de stand en dachten: HKW-tje. We waren niet te vroeg "wegelopen", wel te laat begonnen.
In het clubhuis was het gezellig terwijl buiten de wind nog weer eens aanzwol en de regen het veld verzoop. Eemland bleef echter niet lang hangen, dus werden hun honneurs waargenomen door de vice-captain en de vice-man-of-the-match. Bij ons kwam men weer eens tot een bijzondere verkiezing. In plaats vanwege een uitmuntende prestatie op deze dag kregen Rob Pel en Dorre een soortement Life-time-achievement award. Het geeft je het gevoel dat je tot het meubilair bent gaan behoren. Waarna tijdens het downen van het biertje werd bepaald dat Pel de man-of-the-match was en Dorre het stukje mocht schrijven. 
Ik heb het al eerder gezegd: een HKW-tje; de dag zat er vol mee.
Dorre
Geen opmerkingen:
Een reactie posten