Aan het weer heeft het niet gelegen. De 15 krijgers van het Gooi 4 konden niet op tegen het snelle geweld van de Wageningse studenten. Ervaring en inzet alleen was hier niet voldoende. De paarse mannen waren beter ingespeeld op elkaar, waren fysiek tot meer in staat en zijn een stuk fitter. Met diverse spelers uit positie en elkaar vreemd kon t’ Gooi hier niet imponeren.Line-up: Jan Willem (1), Hans H. (2), Peter D. (3), Dorre (4), Arthur (5), Mark H. (6), Wouter (7), Robert (8), Mark van E. (9), Roland (10), Sjoerd (11), Imed (12), Derek (13), Kenneth (14), Arnoud (15), David (Wageningen) (16).
Al voordat iemand van ons aanwezig was stonden de 25 (?) van Wageningen al warm te draaien. Dat is wel even wat anders, hé, heren van ’t Gooi? Hebben wij dat ook niet bij Almere eens meegemaakt en toen ook een pak slag kregen? Misschien is er wel een patroon te ontdekken?
De eerste 20 minuten van zowel de eerste als de tweede helft zette wij onze ervaring troef goed in maar dat kwam toch echt te kort naarmate onze beentjes het begaven. Hun sterke (en grote) #4 werd niet gestopt waardoor deze meerdere malen rechtdoor kon lopen. Deze tactiek zoog de ¾ in waarna er simpelweg alle vrijheid aan de buitenkant werd benut door de snelheidsduivels.
De jonge studenten van Wageningen zijn niet alleen (durf ik het te zeggen) atletischer maar ook slimmer dan de gemiddelde 4de klasser. Wij konden hun snelheid niet bijbenen maar wij waren ook niet slim genoeg om hun patronen te zien en deze te breken. Denk hier aan hun “Point” bal tijdens het rukken (vergelijkbaar met onze “Stone” of “Rock” die wij niet meer doen trouwens – waarom niet?) en de “Wageningen” call tijdens de lijn-outs die altijd uitmondde in een drive. Dit zijn simpele patronen die je tijdens wedstrijden zou moeten zien en er wat tegenover stellen. Dat deden wij niet met als gevolg dat zij keer op keer door onze linies braken en wij continu op de achterste voet stonden. Dan wordt rugby spelen heel erg moeilijk.
Tel daarbij op dat, ondanks onze beste pogingen, onze scrum de stevigheid miste om de 8 van paars staande te houden en wij daar ook al achteruit gingen was er voor de ¾ ook weinig mee te doen. Wij kregen gewoonweg geen ruimte om te ballen.
Uiteindelijk is het veel tegen bijna iets geworden.
Complimenten voor de scheids die is op komen dagen en zijn vrij zondag voor ons heeft opgeofferd.
Kanttekening: Ik heb wel eens van een thuisfluiter gehoord maar het begrip “thuis speler” begint nu wel enige vastigheid te krijgen binnen de Z-electie. Ik denk dat wij hier anders mee om moeten gaan voor volgende seizoen.
MotM werd ondergetekende maar ik vond zelf Arnoud het best wel druk hebben met al die doorgebroken spelers (en op snelheid !).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten